Buteyko's laboratorium

Buteyko's laboratorium

Konstantin Buteyko raakte al tijdens zijn studententijd (1946 - 1952) erg geïnteresseerd in de ademhaling.

Zo vroeg hij zich af waarom iemand soms flauwvalt bij een longonderzoek met een stethoscoop. Het gangbare antwoord ("zuurstofvergiftiging van de hersenen") kon hem maar matig bekoren.

Genezen van extreem hoge bloeddruk

Nadat hij zichzelf genezen had van extreem hoge bloeddruk door rustiger te ademen, wilde Buteyko steeds meer van de ademhaling weten.

Buteyko en de Russische ruimtevaart

Zijn grote kans kwam in 1958. In die tijd waren de Russen bezig met de ruimtevaart. Ze hadden net de Spoetnik gelanceerd en hadden het hondje Laika de ruimte in geschoten (met minder succes dan ons in het westen werd verteld: er ging iets gruwelijk mis met de temperatuurcontrole van het vaartuig, en Laika stierf binnen zeven uur). De volgende stap zou zijn een astronaut de ruimte in te brengen.

Maar dan is het natuurlijk erg handig te weten wat ademen is, en bijvoorbeeld hoeveel zuurstof je zo iemand mee moet geven. 

Ademhalingsonderzoek

En zo trad Buteyko in 1958 toe tot een medisch team van professor Meshalkin, van de Siberië afdeling van de USSR Academie van Wetenschappen. Buteyko kreeg de leiding over een laboratorium waar hij gedegen ademhalingsonderzoek kon doen. Hier zie je een foto van Buteyko aan het werk in het laboratorium.

Buteyko Laboratorium met uitleg

In de oranje cirkel zie je Buteyko. Hij buigt zich over een proefpersoon, waaraan hij allerlei meetapparatuur vast gemaakt heeft. Naast de ademhaling (zoals diepte en tempo) kon Buteyko ook veel lichaamsfuncties (zoals bloeddruk, hartslag, bloedwaarden) meten. Zo kreeg Buteyko een steeds beter begrip van hoe de ademhaling deze lichaamsfuncties beïnvloeden.

In de groene cirkel zie je de "Complexator", één van de eerste computers in Rusland. Dankzij de computer kon Buteyko allerlei gegevens direct met elkaar correleren en vergelijken.

Hier nog een foto uit die tijd (helaas is de kwaliteit niet geweldig). Maar je ziet dezelfde proefpersoon liggen terwijl Buteyko allerlei tests doet. 

Buteyko's laboratorium heeft ongeveer 10 jaar bestaan. In die tijd verbeterde hij zijn aanpak van een verleerde ademhaling (chronische hyperventilatie) steeds verder. En in die 10 jaar heeft hij ongeveer 200 artsen opgeleid om met zijn  methode te werken.

In 1968 werd Buteyko's laboratorium gesloten. Het Russische ruimtevaartprogramma liep op zijn einde, en er zijn verhalen dat Buteyko een serieus conflict had met een aantal collega's, en dat die er voor gezorgd hebben dat het laboratorium gesloten werd.

Het is vooral ook aan de 200 artsen die hij had opgeleid te danken dat zijn methode daarna is blijven voortbestaan. En in 1985 kwam eindelijk erkenning: zijn methode werd door het Russische Ministerie van Volksgezondheid officieel erkend.


 

Reactie plaatsen